وقتی شخصی داغدار می شود به این معنی است که یکی از عزیزان یا شخص دیگری که برای او مهم است فوت کرده است. ما تمایل داریم از اصطلاح «سوگ» برای توصیف دوره ای پس از مرگ کسی استفاده کنیم که در آن افرادی که به او اهمیت می دهند، عزادار هستند.
چه کسانی می توانند تحت تأثیر سوگ قرار بگیرند؟
سوگ یک تجربه معمولی است و بیشتر ما در یک زمان مرگ شخصی را که برایمان مهم است، به عنوان کودک، جوان یا بزرگسال تجربه می کنیم. مردم اغلب می گویند که آن شخص را «از دست داده اند»، «درگذشته است» یا «رفته است»، اگرچه در Child Bereavement UK همیشه توصیه می کنیم کلمه «مرده» را بگویید، زیرا تعبیرها می تواند گیج کننده باشد، به خصوص برای کودکان.
آیا غم و اندوه با سوگ متفاوت است؟
اکثر افرادی که سوگوار می شوند غم و اندوه را تجربه می کنند که شامل احساس بسیاری از احساسات مختلف در پاسخ به مرگ فرد می شود.
غم و اندوه چگونه است؟
هیچ الگوی مشخصی برای سوگواری وجود ندارد و هرکسی به روش خود غمگین خواهد شد. ممکن است انواع احساسات را تجربه کنید یا هیچ احساسی نداشته باشید. ممکن است صحبت کردن برای شما آسان باشد یا ممکن است تمام احساسات خود را در بطری فرو ببرید. در غم و اندوه هیچ قانونی وجود ندارد. هر اتفاقی بیفتد، با خودتان مهربان باشید و به خودتان زمان بدهید تا بهبود پیدا کنید.
آیا غم و اندوه مانند افسردگی، اضطراب یا بیماری روانی است؟
غم و اندوه یک بیماری روانی نیست، اما می تواند بر سلامتی شما، از جمله سلامت جسمی و روانی شما تأثیر بگذارد. تحقیقات و تجربیات افرادی که کسی را از دست داده اند نشان می دهد که سوگواری مهم است زیرا روند سوگواری به ما کمک می‌کند تا مرگ را بپذیریم و بدون کسی که مرده به زندگی و عملکرد خود ادامه دهیم.
آیا همه به یک شکل غمگین می شوند؟
فرقی نمی کند مادر، پدر، برادر، خواهر، شوهر، همسر، مادربزرگ، پدربزرگ یا دوستی که فوت کرده اند، غمگینی همه متفاوت است و هیچ راه درست یا نادرستی برای احساس سوگواری وجود ندارد.
آیا غم و اندوه مراحلی دارد؟
یک نظریه این است که غم پنج مرحله دارد: انکار، خشم، چانه زنی، افسردگی و پذیرش (پنج مرحله غم، الیزابت کوبلر راس) که همه به یک ترتیب آن را تجربه می کنند. با این حال، اکنون می دانیم که در حالی که هنگام سوگواری طیف وسیعی از احساسات مختلف را تجربه می کنیم، و تشخیص این احساسات مهم است، آنها در زمان های خاص و به ترتیب خاصی تجربه نمی شوند. در واقع شما می توانید هر یک از احساسات را در هر زمان، به هر ترتیبی در طول زمان و حتی در همان ساعت تجربه کنید.
مدل غم و اندوه لوئیس تونکین (رشد در اطراف غم – روش دیگری برای نگریستن به غم و اندوه و بهبودی، لوئیس تونکین، 2009) می گوید که ما حول غم خود رشد می کنیم. در ابتدا غم و اندوه شما تنها چیزی است که می توانید به آن فکر کنید. با این حال، با گذشت زمان، زندگی شما چیزهای دیگری از جمله چیزهایی که از آنها لذت می برید و خاطرات دیگر را در بر می گیرد. اندوه شما کوچکتر نمی شود، بلکه بخشی از زندگی شما خواهد شد تا تمام تمرکز زندگی شما. ممکن است متوجه شوید که “در اطراف غم و اندوه رشد می کنید”. اما اندوه خطی نیست. گاهی اوقات سالگردها، سوگواری های بعدی و چیزهایی که شما را به یاد شخص خاصتان می‌اندازد، ممکن است غم و اندوه شما را به همان اندازه که هنگام مرگ او احساس می‌کرد، ایجاد کند. یا گاهی اوقات، اندوه شما به سادگی برمی گردد و دوباره تک تک شما را به شدت غمگین می کند. برای مدتی، اندوه شما ممکن است “بزرگتر” احساس شود و برای مدتی ممکن است بخش غالب تری از زندگی شما باشد. درک این نکته مهم است که هیچ دو نفری به یک شکل غمگین نمی شوند و مدل های غم و اندوه برای همه به یک شکل اعمال نمی شود.
کلام پایانی
تلاش برای دوری احساس اندوه می تواند در آینده مشکلاتی ایجاد کند. اگر احساس می‌کنید غم و اندوه خود را سرکوب می‌کنید، یا عصبانیت یا گناه شما برای مدت طولانی ادامه دارد یا احساسات دیگر را تحت تأثیر قرار می دهد، ممکن است بخواهید از یک درمانگر یا متخصص در این زمینه کمک بگیرید.
